Zycie

Czemuż to życie tak trudne jest?
Czemuż tak kręte są ścieżki jego?
Marzeń mam głowę pełną,
Los wyszarpuje bez litości te sny...
Mą twarz otuliły słońca pukle złote
Słońce mym przyjacielem jest,
Co przychodzi i odchodzi,
Codziennie wita mnie radosnym licem
Codziennie żegna mnie kraśniejącym rumieńcem,
By odejść do swej kochanki,
By objąć swymi płomiennymi ramionami
Horyzont...
To tylko życie i aż życie...